Twoje życie?

Kim jesteś...
Wciąż zadajesz dręczące pytanie...
I... tysiące odpowiedzi znajdujesz
...Lecz bez żadnego znaczenia,
Każda z nich fałszem jest uszyta Ty to wiesz...

Wygrywasz,przegrywasz-jak w życiu
Upadasz i podnosisz się
W tym nędznym i pięknym człowieczym byciu
Dostrzegasz przecież jakiś jego sens

Jedzenie,sen,bzdurna praca
Sex-prokreacja i jakiś tam wzniosły niepotrzebny cel
A gdy odchodzisz masz w świadomości z życia - kaca
Zagubiony,przerażony podążasz w świat inny,inny niż ten

Wszystko co zdobyłeś,zgromadziłeś za swego życia
Umiera jak truchło i trupem pachnie choć tak bardzo smakuje
...Czyż nie pojąłeś sensu istnienia-swojego tutaj bycia
...Masz drogę,dekalog i Kogoś Kto tam Ciebie właśnie oczekuje

...Tak proste są ścieżki Boga tak przejrzyście,przejrzyste
Jak zapłakane oczy Chrystusa tak cudne takie po prostu czyste

autor

MYSZAK

Napisany: 2006-08-06 Dodano: 2006-08-06 19:18:55

Ten wiersz przeczytano 604 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie