Ty

Ty!
Na moje barki ciężar nakładasz
I skąd pytania
Czym jest Miłość Wiara Zdrada

Ty!
Patrzysz na mnie przez pryzmat egoizmu
Jakiegoś niezrozumiałego
Stękania szemrania narzekania męskiego szowinizmu

Ty!
Powiedz mi wreszcie
Co przez Ciebie przemawia
Lubisz sadyzm to znajdź inny obiekt
Do swojego sadystycznego Kochania

Ty!
Coś mnie niby stworzył od góry do dołu
Co tchnął we mnie wszelkie uczucie
Począwszy od lęków wszelakiej barwy
Skończywszy na formie umysłowego zatrucia

Ty!
Co niby jesteś zawsze
zawsze
zawsze
zawsze
zawsze
zawsze blisko
Na szept
Na gest
Na westchnienie rozkoszy
Na zawołanie
zawsze blisko
Tylko czemu Twoje imię z ust moich znikło

Ty!
Choćbyś trzymał w swoich drżących łapskach moją duszę
To przykro mi Kochanie
Ale ja Twoje dłonie zmiażdżyć muszę

autor

Wróżka

Napisany: 2005-12-26 Dodano: 2005-12-26 21:30:32

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie