ty...

wiarę należy szybciutko schować w dłoniach i
pielęgnować niczym niemowlę,pozdrawiam

..."wiara usiadła na ramieniu
krucha jeszcze narodzeniem"...wyznanie piękne,
delikatne, głos drży wzruszeniem...

wydaje mi sie ,czy tez nie... ponownie podobne do
moich Twe przemyślenia i odczucia,
pozdrawiam jesiennie

Piękny wiersz... bardzo osobisty, szczególnie podoba
mi się zakończenie:-)

Urzekła mnie ta wiara co przysiadła na ramieniu krucha
jeszcze narodzeniem ... też mam takie wrażenie :)

czasami wiersz to wszystko, co mamy

Interesujący, poetycko ciekawy wiersz..+...

Poczytam kilka razy:))) Raz, to za mało dla takiej
poezji

"...łza powoli kruszy kamień
ten od twego nieistnienia..." piekny wiersz :)

hmmm...nie wiem co napisać...

chciałam docenić kunszt i podziękować za komentarze,
nie mogę rozszyfrować beja w kwestii wysyłania
wiadomości,
Pozdrawiam

jesteśmy jak przemijanie lecz wiara nie krucha ona w
sercu iskierką powstaje by ogniem się ukazać :)

dla wiary kruchej, ulotnej i mojej/
co blednie myślą spóźnioną strwożona/
napisz wiersz i włóż go między jej dłonie/
niechaj już jej nie winią za brak słowa//

za brak nadziei niech nie odpowiada/
wszak ona sama dopiero zrodzona/
ma tyle tylko ile znaleźć zdoła/
u wrót miłości, a ta też jest nowa//

twój wiersz będzie zatem ich drogowskazem/
przez tamto okno widać drogi koniec/
prowadź tak, by nie zgubić na niej marzeń/
bez marzeń, mimo słów, puste są dłonie// ... ;)

Właśnie, ty już wiesz dlaczego jesteś
wiersz jest tylko dopełnieniem:) Pozdrawiam:)

Bardzo ciekawy wiersz, a kamienne twarze mam zaraz
przed oczyma czytając wersy o przemijaniu...masz
rację, wiersz jest tylko dopełniniem...powodzenia