A ty już mirażem

Wspomnienie o mężu...

Deszczem srebrzystym pluszcze poranek majowy
ciężkie mokre gałęzie gną mirabelkami
trawnik przecudnie złotem mleczy kolorowy
niecierpliwie do słońca macha żdziebełkami

A w moich myślach szepty jak chmury szare
rozbryzgują się deszczu drżącymi kroplami
rozlewają się plamą ciemną jak atrament
pluszczą już przeżytymi tak dawno majami

Widzę krzak białego bzu deszcz go mocno rosi
ten obraz wzruszeniem nagle się utrwala
a deszcz staje się szeptem i o coś mnie prosi
napływa wspomnień ciepła odświeżona fala

Pod naszym oknem kiedyś był bzu białego krzak
często wieczorem pod nim siedzieliśmy razem
przytuleni okryci wonią bzu tak jak w snach
teraz bez znowu kwitnie..a Ty już mirażem

wraca niespodziewanie...

autor

Zakochana w wietrze

Napisany: 2018-02-10 Dodano: 2018-02-10 18:37:00

Ten wiersz przeczytano 742 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie