Ty we wspomnieniach

Jakież to dziwne, że po tylu latach,
Pamięć maluje obrazy Twe pierwsze.
W szczegółach nawet figli mi nie płata,
Układając słowa w strofy moich wierszy.

Do wiersza, co piszę w cichej samotności,
Dobieram litery z Twojego uroku.
Żeby nie uronić nic z dawnej świeżości,
Staram się być czujnym na każdym mym kroku.

Myślę, że wciąż sprawcą tego stanu ducha,
Jest miłość wszczepiona za sprawą Amora.
Nikt w takim przypadku rozumu nie słucha,
I na tą chorobą nie znajdziesz doktora.

Chciałbym namalować obraz tamtych dni,
Które przeminęły i nigdy nie wrócą.
Obraz z lat młodości często mi się śni,
Ozdabiając życie bardzo piękną nutą.

Obraz malowany z pełnej barw palety,
Pragnę by przywołał najmilsze wspomnienia.
Musi też przedstawiać wszystkie Twe zalety,
Żeby nie popadły w otchłań zapomnienia.

autor

jarmolstan

Dodano: 2009-11-21 10:02:57

Ten wiersz przeczytano 1165 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie