o tyle tylko proszę…
poznaj
mój nieregularny kształt
duchową otchłań marzeń
wychwyć
mą nieutuloną myśl
melancholią zasnuty wzrok
zrozum
moją barwną powłokę
przyczajony ból szarości
pokochaj
mą wyrazistość pragnień
wybujałą emocjonalność
uczyń to
bo boję się
że zapomnisz
i lękam się
nie pamiętać…
„Jeśli będę taka jakiej nie rozumiesz mnie o jedno Cię proszę - kochaj mnie jak umiesz!”
autor
M :-) M
Dodano: 2007-10-11 13:39:59
Ten wiersz przeczytano 438 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Wiele miłości w tym wierszu do kogoś kto chyba nie
potrafi w pełni okazać uczuć i zrozumieć pragnień
Myślę że ten wiersz mówi o twojej duszy o jej
wartościach i wahaniach w niepewności. Może pragniesz
by ktoś cię akceptował ,pokochał i zrozumiał. chcesz
pokazać głębię swojego wnętrza, mając na myśli że jest
według ciebie odmienne.
Tak widzę treść twojego wiersza . Uważam że jest dobry
.
Miłość jest piękna a wiersz tak jak i ona jest piękny,
czuły, delikatny. Brawo!