tylko
przebacz moim myślom wciąż cię szukają
błądzą po ścieżkach wczorajszych dni
śladami wspomnień znów podążają
gdzie ja i ty
przebacz i sercu wciąż szybciej bije
gdy twoje imię w tłumie usłyszę
to się rozglądam dokoła siebie
nadzieją krzyczę
przebacz marzeniom wciąż cię w nich
widzę
jak mnie prowadzisz drogą w nieznane
czule oplatasz silnym ramieniem
choć zakazane
przebacz że piszę wiersze dla ciebie
że nadal jesteś moim natchnieniem
i dłoni która na białej kartce
kreśli wciąż nieme
przebacz
Komentarze (25)
Piękny wiersz...
Jak poczyta to przebaczy, wybaczy i obecność swą
zaznaczy...
pizdrawiam
smutny, jeśli prosisz o przebaczenie za miłość
Piękny wiersz- trudno zapomnieć tak silnym uczuciu.
Bolesny bardzo.. Piękny! czekam na
kolejne :)Pozdrawiam.
Ewcia mamy podobne przeżycia, u mnie to też już tylko
wspomnienie, ale że kiedyś usunęłam swoje wiersze
(głupia ja) to teraz z nimi wracam, chwilowo nie mam
czasu na nic nowego ale kiedyś to nadrobię :) ściskam
dziękuję również Stefi, Broni i Łukaszowi ;*
Ehhh siostra, jakie mi to bliskie! Poryczalam się, ale
nie ze mi teraz źle ale kiedyś kiedyś było dokładnie
tak. Piknie to napisałaś :)
Ściskam mocno :*) :*)
Ciekawie z miłością napisane, pozdrawiam :)
... 'precz z moich oczu, posłucham od razu'...
miłego wieczoru Agnieszko:))
Piękny wiersz Yulio. Słowo przebacz, zawsze jest mile
widziane nie tylko wśród zakochanych. Pozdrawiam
serdecznie.