Tylko moment

"Tylko moment"

Roznieciłeś ogień, potem go zgasiłeś,
zdmuchnąłeś jak zwykłą, zużytą zapałkę,
szybko odjechałeś i mnie zostawiłeś,
w kącie jak zabawkę, jak drewnianą lalkę.

Ref. Jak drewnianą lalkę, zbyt wczesnie nad rankiem...

Tańczyłam jak chciałeś na sznurkach w twych rękach,
nawet jednym słowem się nie buntowałam,
czy to była miłość, czy po prostu męka,
kiedy ciebie w oknie pokornie czekałam.

Ref. Pokornie czekałam, cichutko plakałam…

Deszcz opłukał szyby, pozostawił ślady,
wyglądają jakby łzy rozlane we mgle,
gniew rozwiał po izbie twoje szpetne wady,
przeszkadzają strasznie, jak kanciaste meble.

Ref. Jak kanciaste meble, dzisiaj niepotrzebne…

Wyrzuciłam z szafy wszystkie twe koszule,
podarłam pieszczoty razem z rękawami,
jeszcze tu w mieszkaniu twoj zapach sie snuje,
teraz denerwuje, kiedyś mnie omamił.

Ref. Kiedyś mnie omamił, moje ego zabił…

Kiedyś byłam gruba, ponoć żadna dama,
trudno jest zapomnieć słowo, które boli,
czerwonego wina napiję się sama,
słodką czekoladę mogę jeść do woli.

Ref. Mogę jeść do woli, słodycz gorycz koi…

Koszmar czasem czai się za snu woalką,
przypomina sercu, że rozum miał rację,
może wtedy byłam na sznureczkach lalką,
lecz ty mój kochany, ty byłeś pajacem.

Ref. Ty byłeś pajacem, marny z ciebie facet…

Solingen, 10.6.2013 / autor: Grazyna Pawlas

autor

winter

Napisany: 2013-06-10 Dodano: 2013-08-06 13:53:06

Ten wiersz przeczytano 878 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie