Kwaśne jabłka

Kwaśne jabłka


Przecież jest już siódma i dlatego dzwonię,
chciałeś mnie odebrać i być za godzinę,
nie wiem, czy mam czekać w domu, czy przed domem,
w ogóle nie robię żadnej kwaśnej miny.

Nie słyszę, co mówisz, wcale nie przyjedziesz?
Co się stało nagle? Nie masz samochodu?
Ja się już ubrałam, czekam tu i siedzę,
nie chcę cały weekend sama spędzić w domu.

Po kolacji przecież miałeś u mnie zostać.
Nie rozumiem tego, czemu zmieniasz plany.
Powtórz, ja nie słyszę. Chcesz się ze mną rozstać?
Żarty sobie stroisz, mój miły, kochany.

Nie, to niemożliwe! Ty do niej wróciłeś!
Jakże się z nią mogłeś po prostu pojednać!
Trzy miesiące mija, jak ją porzuciłeś,
i gadałeś ciągle, że to baba wredna.

Co mówisz? Ze będziesz zaniedługo ojcem?
O rany! Ja chyba zaraz tu zwariuję.
Poczekaj, usiadę, jest mi coś niedobrze.
Nie wierzę jej wcale, ona coś tam knuje.

Do jasnej cholery! Powiedz, to nieprawda!
Ja wcale nie krzyczę i spokojna jestem.
Na telefon przecież to rozmowa żadna.
Muszę ci powiedzieć coś ważnego jeszcze.

Halo… czy mnie słyszysz? … odłożył słuchawkę.
Co chciałam powiedzieć, nawet nie zapytał.
Owoc zakazany stał się kwaśnym jabłkiem,
a za bramą raju cierpki los mnie wita.

Solingen, 22.6.2013 / autor: Grazyna Pawlas

autor

winter

Napisany: 2013-06-22 Dodano: 2013-08-04 13:42:56

Ten wiersz przeczytano 768 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie