Tyś matką narodów
twoim bólem pragną się stać i maszerować
palcami po zielonych polach tam gdzie
tyle bitw stoczono o ciebie
nie wierzysz?
sprawdź w spojrzeniu tych kilka małych
rys
zostało po mieczach i krwi
ubarwiają rzeczywistość a ty nadal
samotna stoisz - dumna bogini
zwycięstwa
w dłoniach niepowodzeń tysiąc
gromadzisz jak grzechy pod sercem
niewzruszona dla swoich dzieci
rany twoją pragną na siebie brać
w tobie żyć pełnią lub śmiercią
w najgorsze wojny - tyś matką narodów
autor
Kornelia
Dodano: 2007-05-04 17:16:06
Ten wiersz przeczytano 617 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.