***
z tropików spojrzeń
siedzi tak jak siedziała
- nieporuszona
promyki słońca -
rozbudza się tęsknota
za wzrokiem maja
mróz krwi odpuszcza
gdy słychać bicie serca
- zza zimowych gór
rozlirycznienie -
wyrusza z dalekich chwil
by nie zamarzła
Z góry przepraszam za tzw. dopełniaczówki.
autor
Rozalia3
Dodano: 2024-01-21 08:28:39
Ten wiersz przeczytano 955 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
w każdym kadrze uchwycone są wzruszenia.
Plusik
Prześliczne miniaturki, sercem dziękuję i tak też Cię
pozdrawiam Rozalio :)
A do maja niedaleko :)
Pozdrawiam :)
haikowo i ciekawie
Re: Senograsta bo to on, pan liryczny wyrusza...
wyrusza dawnym chwili
by nie zamarzła - to chyba gramatyczny błąd, a tak
poza tym miłe odtajanie kobiety, przyrody
Wyczarowałaś piękne obrazy pełne nadziei. Pozdrawiam
serdecznie:)