Uciekaj kochanie...
Czas bieg rzeki zwalnia
w przestrzeni gwałtownie przyspiesza
uwięzionych w jej nurcie uwalnia
chociaż bólu nie uśmierza
I wciąż to samo...nic się nie dzieje
nikt życia nie zmienia
Na twarzy łzawy wodospad
w sercu ślad zranienia
Jak w życiu-tym jednym jedynym
na kartkach książek czas krąży
uciekaj kochanie... uciekaj
może na tamto życie zdążysz.
autor
18nadia81
Dodano: 2008-04-02 22:53:12
Ten wiersz przeczytano 587 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
No ślicznie ;) piszesz lekkim językiem,a w piękny
sposób... ;) pozdrawiam
Wiersz ma bardzo ciekawą formę wyrazu.
Rymy sa delikatne. Ogólnie ładnie.