Uczta radości
Wiersz ten dedykuję wszystkim wrażliwym sercom
Zapraszam państwa na bal piękna
Spokoju , jasności i miłości
Już sala oddycha pełna dusz
Już na tych buziach tyle radości
- Ja jestem z szarości
- A ja z ciemności
Już pierwsze rozmowy mają miejsce
To nic że w duszy często szaro
Teraz jest radość
Radość - nic więcej
Zapraszam państwa na karuzelę
Aniołek wesoły ją uruchomi
I już karuzela żyje tak pięknie
Szarość z dusz Waszych precz odgoni
Na karuzeli madonny białe
Głaszczą duszami płomyki słońca
Na buziach wszystkich gości uśmiech
Wirować tak pragną aż bez końca
Gdy karuzela się już zatrzyma
Kawalerowie wręczą im róże
Białe aniołki tańczyć zaczną
Serc uniesień rozpoczną burzę...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.