Ukoić pragnienie
Gdzieś w zdumienie sen się czai
majem kołysze i bzem
błyśnie czarnymi węgielkami
ustami policzek pozdrowi
tuli dłonie w dłoniach
rozkwita świergotem ptaków
trzepocze skrzydłami do lotu
mości gniazdo wyobraźnią
tęsknota wabi świt
kiedy słonko zagląda do okien
i widzi jak prześlizguje się cień
by choć chwilę być bliżej
i mieć świadomość
złączenia dusz spragnionych
autor
Xenia1
Dodano: 2017-05-13 22:34:33
Ten wiersz przeczytano 952 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
piękny rozmarzony z nutką tęsknoty ...
pozdrawiam serdecznie - miłej niedzieli:-)
Niech słonko utuli tęsknotę serca:)
Słonka na szczęście mamy pod dostatkiem zatem niech
się spełni:)
Pozdrawiam:)
Dziękuję Amorku1988. Pozdrawiam serdecznie z
uśmiechem wiosny.
Pięknie z miłością.
Dziękuję Loka za życzenia. Pozdrawiam serdecznie z
gałązką bzu.
Waldi dziękuję. Pozdrawiam serdecznie z gałązką bzu.
Pięknie,finezyjnie.Pozdrawiam i spełnienia życzę.
pięknie dusze spragnione ..
Tańcząca z wiatrem dziękuję za życzenia. Pozdrawiam
serdecznie z gałązką bzu.
M.N.dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam serdecznie z
gałązką bzu.
Dz Zefirku za komentarz. Pozdrawiam serdecznie z
uśmiechem wiosny.
Ta tęsknota mocno wyczuwalna, oby była zaspokojona u
peelki,
niechaj miłość jej się spełni,
życzę jej tego.
Pozdrawiam serdecznie Xeniu:)
Jak trudno ukoić serce spragnione miłości...
pięknie o miłości pozdrawiam :)