Ukojenie

Tylko cisza przynosi ukojenie...
tak cicha, że słychać bicie własnego serca
i choć jeszcze czasem wraca wspomnienie,
to kiedyś jednak minie ta udręka.

Popłynie po zapomnianej twarzy
jeszcze kilka gorzkich łez...
on przecież już dawno o niej nie marzy
i ona o nim przecież też.

W tym kłamstwie jest metoda,
by odważnie kroczyć w świat,
gdzie największym grzechem jest głupota -
przygapionych ładnych parę lat.

autor

*eveline*

Napisany: 2006-12-14 Dodano: 2006-12-14 22:39:51

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie