Z ukrycia
Dla mojej kochanej przyjaciółki, która przechodzi jakieś załamanie!
Obserwuję cię z ukrycia
I co widzę?
Jesteś smutna, zapłakana
Idziesz wolno wprost się czołgasz
Ręce zwisają ci smętnie
A cała twa postać wygląda żałośnie.
Czy to przeze mnie?
Czy ja o czymś nie wiem?
Czy to jest powód twego milczenia?
Porozmawiać z tobą?
Czy pozwolić ci przemyśleć wszystko?
Boję się o ciebie
Nie mogę spać
Nie mogę jeść
Nie mogę myśleć
Zapytam ciebie wprost: co ci jest?
Lecz czy nie będę nachalna?
A jak popadniesz w depresje?
Czy coś jeszcze gorszego?
Tak ze wszystkich sił ci pomogę
Od tego są przyjaciele!
Pamiętaj choćby nie wiem co ja będę przy tobie!
Komentarze (8)
wiersz świetny, ale jest druga strona medalu ludzie
mają gorsze problemy-nie mówię o sobie.
wiesz...? chyba naprawde mamy podobne problemy.... a
może typowe? a może to zbieg okoliczności...? :)
Fajny ten wiersz;)
Śliczny wiersz....bardzo mi sie podoba...i jest bardzo
fajny...xD
Delikatność przeszła według mnie granicę empatii -
jednak troska jest warta olimpu. Forma no cóż ... to
rzecz nabyta. Zazdroszczę bohaterce przyjaciółki.
bardzo mi sie podoba ten wiersz:)taki napisany od
serca .. ta dziewczyna ma naprawde cudowna
przyjaciolke.
Pozdrawiam:)
ladny wiersz ... moim zdaniem przyjaciele sa od tego
by pomagac , jesli wiec widzisz ze cos jest nie tak ,
wez za reke przyjaciolke usiadzcie gdzies gdzie nikt
wam nie ebdzie przeszkadzal i pogadaj z nia , na pewno
jej ulzy gdy powie ci oco chodiz a i ty bedziesz
wiedziala wtedy jak jej pomoc .. pozdrawiam
Przyjaźń.. Moim zdaniem nie będziesz nachalna jak po
prostu pomożesz przyjaciółce..! Pewnie trudno jej jest
zwrócić się o pomóc , zareaguj zanim będzie za późńo.
Piękny wiersz, bardzo dobrze że się o nią martwisz...