ukryte pragnienia
Pas podciętych skrzydeł,
dotyk uformowanych chwil.
W ukryciu wypatruję Twojego cienia,
w myślach czuję zapach rozgrzanego
ciała.
Alejki pokryte śniegiem przywołują
wspomnienia
balansuję pomiędzy dniem a nocą,
pomiędzy chwilą a wiecznością.
To przepaść wiem!
Nie potrafię tak żyć!
Nadmiar światła oślepia,
nadmiar powietrza dusi,
nie mogę tam być, a tak bardzo pragnę...
autor
ida19
Dodano: 2015-02-11 23:40:52
Ten wiersz przeczytano 713 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Pragnienia towarzyszą nam przez całą drogę naszego
życia. Ważne, żeby się spełniły. Miło było
przeczytać:) Pozdrawiam:)
ładnie:))niech się spełnią pragnienia :)))Pozdrawiam
serdecznie:)))
Ladnie napisane, te pragnienia trzeba wypuscic na
swiatlo dzienne, wtedy jest mozliwosc ich
spelnienia:-)
Oby pragnienia się spełniły. Ładny wiersz. Pozdrawiam
:)