ulotny czar poezji

Kocham Was za to, że wpadliście w sidła :)
Pozdrawiam serdecznie
:)

Karl, "coś" nie wymaga wysiłku, ani serca. jak lepić
to coś, to lepiej nie lepić wcale :)))

Inna, to jest właśnie dla mnie inspiracja: życie!
A tu nie ubolewa autorka, lecz peelka, nad... tym co w
wierszu :)
Nieco podchwytliwie :)))

Barnaba, podobnie: czar uleci, poezja zostanie :))))

Madison, a może tak: czar - ulotny, poezja - nie!
???

zawsze coś z czegoś można ulepić,
a białe kruki wszyscy chcą mieć
Pozdrawiam serdecznie

podoba mi sie metafora " ulepić z nich białe kruki i
wzleciec"
pozdrawiam:)

Życie i otoczenie dostarcza wielu inspiracji. A poezja
ulatuje... w nasze serca i tam brzmi.
Pozdrawiam

Czar poezji - tak, ulotny - nie:). Pozdrawiam
cieplutko:)

/ulepić z nich białe kruki i wzlecieć/ dobre;)

Czar poezji nigdy nie uleci. Warto pisać nawet po to,
by nie płakać, nie mówić do siebie, nie wyć do
księżyca.