umarli peoci

dla wszystkich poetów by nie przestawali tworzyć

jest miejsce na tym swiecie
lecz nie z tego swiata
jest takie miejsce nieme niewidoczne
gdzie chlod drzenie dloni i dreszcz
przeszywajacy rubinowe oczy
to tutaj zgineła poezja
idę dolina usłana ciałami
odrzuconych utworow
zywiac sie trupia bladoscia białych kartek
umazanych błekitna krwia natchnienia
wkolo placz nienarodzonych poetow
stracili w kolyskach zdolnosc do tworzenia
zapalam znicz reka oslaniajac plomien
moj ogien ktory zgasnie gdy wroce
jesli wroce
odwracam glowe i widze
nikogo nie ma
nie wiedzieli co to...
...poezja?

autor

Patusia

Napisany: 2005-01-27 Dodano: 2005-02-04 10:01:40

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie