Umieranie.
Walając się blokowiska...
Umierający codzień ludzie...
Umierające, wielkie mrowiska...
Istoty ginące w brudzie...
Zdychające z pragnienia...
Ginące z ręki brata...
Z całego swego zatęsknienia...
nie widząc czyja jest zdrada...
Godzina goni godzinę...
niczym strzała serce przeszywa...
gdy poznaje ostatnią swą chwilę...
serce się z żalu rozrywa...
Lecz wtedy już jest koniec...
Nicość przeraża człowieka...
Desperacja odmawia różaniec...
Lecz to niczego nie odwleka...
...Wiersz ten napisał mój syn 16-letni, który próbuje swoich sił... pozwolił zamieścić wiersz na beju.... debiut... (a moje chętnie czyta)..
autor
KRYLA
Dodano: 2007-06-16 00:07:42
Ten wiersz przeczytano 587 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
To bardzo przedstawia, jak dla mnie, umieranie ludzi,
umieranie duszy... wśród takiej pustki. Bardzo dobry
wiersz! Jak na debiut.
w ciekawym stylu napisany
wiersz...gratulowałem...rano mu udanego...debiutu ale
nie widzę...wpisu...
świetny wiersz, wyrośnie z niego poeta:)) ładnie
dobrane słowa i trafne spostrzeżenia. całość zapiera
dech w piersiach:) brawo!
Zbuntowane młode pokolenie, które w ostrzejszych
barwach widzi rzeczywistość: bród, pragnienie,
śmierć.. Zapowiada się nam młody zdolny poeta. Brawo!
No calkiem dobry ten debiut!! :o) Wypada pogratulowac
mamie zdolnego konkurenta... A wiersz jest mocny w
przenosnie i dosadne obrazy. Tak trzymac.
Tak widzą otaczającą rzeczywistość młode oczy.Dorosli
przechodzą do codzienności nad takimi sprawami - w
młodym umyśle takie obrazki odciskaja swoje piętno-co
widać w zamieszczonym wierszu.
Świat widziany oczami młodego człowieka-właśnie tak
wygląda....Rozboje,bratobójstwa,samotność...I jeszcze
media ,które to wszystko nagłaśniają.Ciekawy wiersz