Upadek...

Łzy srebrzyste o kolorze krwistym
Strumieniami obfitymi płyną
Upadek najczystszej
W czeluści ramiona
Nieogarnione, wielkie, potężne

Biel niknąca
Krwią płynąca
Zło nieuniknione
Zagłada niewiernych

Kto zaufał Panu niech tylko patrzy
Kto pokłada nadzieję niech słucha
Jak naprawdę wygląda upadek Anioła
Jak krwawi, czernieje i zdych

Krew krzepnie
Oddech słabnie
Skrzydła czernią spowite
Sukno blade, diable rogate

Tak właśnie upada człowiek

autor

Szatynka

Dodano: 2007-05-30 14:11:46

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie