Upadek

Żonce...

Czasem upadamy niczym Pan na Swej drodze
brodzimy kolanami po brudnej błotnistej wodzie
taplamy się w własnym grzechu brudzie
nie widzimy nic więcej
żyjąc we własnej obłudzie

Świata za Nami nie ma
nie ma światła i blasku
nawet Nasz anioł stróż
kiwa głową znad brudnego piasku

I tylko Pan czuwa nad Nami
mimo całej Naszej złości
brudu grzechy,całymi plamami

Patrzmy na Pana
On wstał w Swej miłości
kończąc cielesne życie
dla Naszej ludzkiej godności

Więc wstańmy,jak wstał Pan
wraz ze Swym krzyżem
nieśmy przykład miłości
wyżej i wyżej...

autor

domenico

Dodano: 2008-07-27 23:00:46

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie