Upadek

Choć się patrze to nie widze
choć dotykam to nie czuje
wzroku ludzi znów się wstydze
znów mój umysł się buntuje.

I za życia można doznać
piekielnego ognia smaku
jak znów drogę swą rozpoznać
by nią brnąć bez strzępa strachu.

Upaść można bardzo szybko
lecz z mozołem człowiek wstaje
jeszcze będe czuł i widział
życie znów mi szanse daje.

Witajcie kochani.....ciesze się że znów mogę być tutaj z Wami....praca mi nie pozwoliła ostatnio na to by móc pisać ale już jestem i z najwiekszą przyjemnością zanurze sie w Waszej poezji by znów raczyć nią moja dusze. Pozdrawiam :-)

autor

Milczacy_wiatr

Napisany: 2006-09-27 Dodano: 2006-09-27 22:13:30

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie