Upał
dla tych co marzną w taką zimową pogodę..:)
Widziałam kiedyś niebo
ciężkie od promieni słońca,
bo tyle złota nikt nie utrzyma
porozrzucało je po kątach.
Zgubiło sztabę w śniegu kwiatów
Lecz nikt po to złoto niechciał biec - bo
po co ?
Widziałam też i ludzi co nie dali rady
tego złota nieść
spocone czoła wyschnięte wargi,
chowają się w cieniu
i sami snują cień.
Widziałam też i ptaka
co słońca się nie bał
i psa co po łące wśród tego złota
biegał,
i dwie panie na plaży się opalające,
i czerwony mak co słońcu się nie dał.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.