Upały

Biedronka na mej dłoni szuka cienia by się schronić

Mała biedronka na mojej dłoni
gdy z niej odfrunie pustka po niej
skrzydła w barwy przemienia
szkoda ze ciebie przy mnie nie ma

Upał czerwony, we mnie bezsiła
Czekam a ciebie ciągle przy mnie niema
Stoję z biedronką, woda się leje ze mnie
Przyszła byś cieniem, byłoby przyjemnie

Do biedronki wołam, lecz głos tłumię
To stworzonko przecież nie rozumie
Słonce w zenicie, lazuru pełne nieba
Biedronko leć, przynieś mi kawałek chleba
(to z powiedzonka o biedronce)

W tym upale z biedronką stoję jak głupi
Żar z niebios nie pozwala się skupić
Ja ciągłe czekam, odchodzę do cienia
I tam również ciebie oczekiwana , nie ma

Godzina mija mi za godziną
Na mojej dłoni biedronka w czerwieni
Przez moją łepetynę gorące myśli płyną
Czy to ty idąca, miraż w oczach się mieni

Upały, upały upały..

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2015-08-01 Dodano: 2015-08-01 08:51:18

Ten wiersz przeczytano 858 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie