Z upływem lat, zmarszczek Ci...

tacie....

Z upływem lat, zmarszczek Ci przybyło
Twe włosy, jak oszronione trawy w listopadzie - lśnią w mroźnym słońcu życia
Jak wiosenny deszcz pola – pot pokrył Twoje skronie
Gdy wchodziłeś z wysiłkiem pod górę swego doświadczenia.
A wiatr wciąż wieje, deszcz pada, jak dawniej
Słońce wciąż jak niegdyś świeci
Słyszysz wokół wrzawę? – to śmiech rozweselonych dzieci
Twe wnuki dziś świat zdobywać będą
A Ty jak ich pasterz
Czuwać nad nimi będziesz
By nie zabłądziły w labiryncie życia
By podobne stały się do swojego dziadziusia...

autor

kochliwa

Dodano: 2006-02-25 11:54:54

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie