Uratować Człowieka...
„Nie ma rzeczy bardziej niewiarygodnej od rzeczywistości.” Fiodor Dostojewski
Z całego serca Ci dziękuję,
żeś mnie od zguby uratowała.
Ostrzegłaś w porę, rękę podała.
W tamtej chwili stałam się taka mała.
Wielką lekcję pokory dałaś,
bo mnie i ludzi bardzo kochałaś.
Do dziś pamiętam, ten błąd,
który na samo wspomnienie,
w sercu wywołuje drżenie.
Jeszcze raz dziękuję.
Dłużniczką Twoją jestem
do końca mojego życia.
Życzę, aby każdy spotkał
na drodze swojego Anioła,
który w porę uprzedzi,
do porządku przywoła.
Dnia 04.03.2020 r.-dodany cytat.
autor
GabiC
Dodano: 2020-02-27 02:50:25
Ten wiersz przeczytano 2409 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Dobrze mieć takiego Anioła.
Ciekawy wiersz skłania do zadumy.
Pozdrawiam
Taki anioł - przyjaciel jest na wagę złota, ładny ,
refleksyjny wiersz, pozdrawiam ciepło.
Dobrze mieć swego Anioła, który w porę ostrzeże.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ważne, że peelka posłuchała rady, bo to raczej rzadka
zaleta.