Utonąć...
Bo bliskie są także
nasze spojrzenia,
gdy umknę z cienia
i weznę twe dłonie,
miłością znaczone
gdy nieba jest pora,
ja cię zabiorę
i nie oddam nikomu.
Będąc wciąż patrzeć
w głebię twych oczu
i wpadnę do studni,
wydostać nie mogę
głębia zbyt długa
a ja już tonę...
autor
figaro79
Dodano: 2007-09-03 16:42:48
Ten wiersz przeczytano 590 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Cieszę się, że jesteś, cieszę się, że piszesz,
uzewnętrzniasz to co cię boli i co Cię raduje.
Że przywracasz mi optymizm i wiarę w siebie, w cud
codzienności. Dziękuję
Piękne to tonięcie w oczach i pragnienie miłości
wielkiej Dobry spontaniczny wiersz wzruszający