Utrata

Utrata

Ja odjechałem , Tyś została
I tylko wspomnień szlak pozostał
Wiem że Ty o mnie źle myślałaś
Bom się bez słowa z tobą rozstał

Cóż życie różne ma oblicze
I pędzi los nas w różne strony
A ciężko płynie takie życie
Gdy człowiek smutkiem jest skruszony

Lecz wciąż powraca bez litosne
Nie ubłagane lecz prawdziwe
Wspomnienia czasem są żałosne
Gdy młode lata są burzliwe

I tak jak okręt pośród fali
Gdy walą w niego wód kryształy
Płynie do portu gdzieś w oddali
Tak płynę do Was w duszy cały

Do ulic domów które znałem
Ludzi i Ciebie co lubiłem
Ja wszystko mocno pokochałem
I tak zwyczajnie utraciłem
4-09-1970 Praszka

To list do Pani z Szopiennic miasta mojej młodości

autor

kuba-winetu

Dodano: 2005-10-20 16:59:44

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie