Uwierzcie mi proszę

Nad nami gwiazdy, a pod nami ziemia.
Pomiędzy ? to, co bytem osiągamy.
Prawem natury czas wszystko odmienia,
ale to jedno nie ulega zmianie.

Powiedz mi, powiedz - czy widziałeś kiedy,
leżące szczęście, a na nim człowieka?
Zawsze go szuka bogaty i biedny,
przez całe życie ciągle na nie czeka.

A jeśli znajdzie, niedbale roztrwoni,
bo nawet nie wie jak może wyglądać.
Nie myśli o tym, że w tym biegu po nic,
jest jednym z wielu w przemijania prądach.

A szczęście może być bardzo malutkie,
mieścić się całe w małym polnym kwiatku.
O tym wie tylko, idąc ciemnym smutkiem,
ktoś ograbiony w losowym przypadku.

A tak naprawdę, uwierzcie mi proszę -
szczęściem dla siebie jesteśmy my sami.
Im dłużej życia, tym pełniejsze kosze,
droższe od złota bezwiednie dźwigamy.

autor

julka56

Dodano: 2012-02-12 14:08:49

Ten wiersz przeczytano 1169 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie