Uwierzyć w siebie

Żyła w domu z ludźmi, myszeczka nieśmiała.
Ciągle w swojej norce sama przebywała.
Naokoło słychać życie, toczą się rozmowy.
Ona siedzi sama, w areszcie domowym.
Zamknięta w norce ze swymi myślami.
Chce się z kimś podzielić mysimi sprawami
Siedzi jednak w ukryciu sama, smutna, mała.
Nigdy, nigdzie, nikomu przeszkadzać nie chciała.
Była zalękniona ludźmi przestraszona.
Więc z drogi schodziła, taka…cicha była.

Jednak razu pewnego odwagi nabrała i …
Ze swojej norki pyszczek pokazała.
Zdziwienie ogromne, myszka oniemiała.
Żadna ludzka miotła jej nie przeganiała!
Myszka siłę poczuła, w siebie uwierzyła.
I od tego czasu norkę opuściła.
Teraz, kiedy siedzi patrząc na swą chatkę
Śmieje się odważnie bo…znalazła matkę!

Czasem warto posłuchać języka innego.
Takiego ludzkiego, nie ciągle mysiego.
Warto podjąć ryzyko w swojej małej sprawie.
Wyjść z ciasnego futerka, stanąć na murawie!
Choć nie zawsze twardo po ziemi stąpamy
Dobrze wiedzieć, że obok – bratnie dusze mamy!
.

autor

OSA

Napisany: 2007-09-16 Dodano: 2007-09-16 11:23:34

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie