Uwierzyłam Aniołowi

Jesień była...to pamiętam ,
Gdy zprosił mnie na kawę
Anioł , co po drodze z Nieba
wpadł na ziemskie tu konklawe

Widać , do gustu przypadła
Mu naiwna moja dusza
Bo zatrzymał sie w podróży
Zamiast dalej szybko ruszać!

Został rok , a może dłużej
Trzymał w skrzydeł swych objęciach
Tak dbał o mnie,tak mnie wzruszał
Że oddałam mu swe serce

Zaufałam Aniołowi
Absolutnie i bez granic
Tyle że on me oddanie
Miał po prostu całkiem ZA NIC!

I odfrunął dnia pewnego
Nastroszywszy białe pióra
Nie wstrzymała go przed lotem
Deszczem wzdęta szara chmura

Rzucił mi na pożegnanie-
Że już całkiem mu obrzydła
Ma paskudna chora Psyche
Podła słaba i perfidna

Że w anielskim gardle stoi
Moje wredne zachowanie
Że się wreszcie UPAMIĘTAŁ
I już dłużej nie zostanie!

UWIERZYŁAM ANIOŁOWI
Że zła , głupia, grzeszna jestem
Bo Anioły wszak nie kłamią!
Ani słowem...Ani gestem...

autor

Lizzy

Napisany: 2006-11-16 Dodano: 2006-11-17 10:59:18

Ten wiersz przeczytano 860 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie