Uwodzicielka

Czuć tę miłość w wierszu, ale jesień też ma swój
urok:) Pozdrawiam serdecznie:)

Też takie uwodzicielki lubię,
oby wabiły kolorem jak najdłużej,
wiersz z podobaniem:)

Też zatęskniłem... :)

Skoruso, sercem można najwięcej, nawet przywołać
wiosnę, jak się za nią tęskni. Nie mów że na nią nie
czekasz? Redyk znów ruszy na hale, zapłoną watry,
śpiewy poniesie halny w Polskę.

Miłego wieczoru.

gdzie ta wiosna...gdzie? Ostatnie liście wiatr porywa
i ostatnie węgierki wiewiórki pozbierały...Może słońce
co tak niziutko świeci przypomina to marcowe ....ale
można wszystko zobaczyć sercem jeśli się tylko
chce....pozdrawiam.

Małgosiu masz rację, wiosna stworzona na wzór i
podobieństwo kobiety, uwodzicielska, piękna, młoda,
kwitnąca, czuła... można by w nieskończoność. Ale po
co przyjdzie... zobaczymy?

Miłego weekendu Gosiu.

Przyroda w sensualnej odsłonie. Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam Grzegorzu :)

Dziękuje Łukaszu że przeczytałeś i oceniłeś, jest mi
bardzo miło.

Wszystkiego dobrego w weekend, życzę Ci odpoczynku.

Przepiękny przyrodniczy wiersz.

Tadeuszu uważaj bo żona będzie o wiosnę zazdrosna, u
mnie jak czytam żonie moje wiersze, już wybrzmiewa - a
ty ciągle o wiośnie, jesieni nie widzisz. Odpowiadam
ze stoickim spokojem: wystarczy że u Ciebie widzę.

Miłego wieczoru, trzymaj się... jesieni.

Witaj
Rozmarzyłeś mnie swoim zmysłowym wierszem o wiośnie.
Serdecznie pozdrawiam Grzegorzu.

Elu dziękuje, że do mnie zajrzałaś, jest mi bardzo
miło, a za zmysłowość podwójnie przyjemnie.

Miłego popołudnia i jesiennego wieczoru Ci życzę.

Zmysłowy wiersz
Pozdrawiam :)

Kaziu, miłość jest wszędzie wokoło, trzeba ją tylko
uchwycić, ubrać w metafory, zanimizować, uczłowieczyć.
Tylko trzeba odrobinę środków wyrazu, wyobraźni
poetyckiej, a na końcu, fundamentalna kropka.

Miłego wieczoru.

Miłość porównana z przyrodą podoba mi się:)pozdrawiam+