Venus (ostatnia odsłona)

Zobaczył w niej Venus - boginię miłości,
sprzedawała kwiaty na zamkowym placu.
Jasną głowę w słońcu zdobił wieniec z kwiatów,
na jej twarzy uśmiech wstydliwy zagościł.

Urok, wdzięk i młodość, spowita w zieleni
wplecionych we włosy gałązek paproci.
Tyle ciepła, gracji, wiary i miłości
do ludzi i zwierząt, do szarych gołębi.

Spłonęła bogini w miłosnych płomieniach,
zły szatan omamił jej dziewczęce ciało.
Niewiele z młodości dzisiaj pozostało -
człowiek zniszczył serce, czas urodę zmienił.

Z wyrzutem sumienia w dół zawraca oczy,
może Bóg wybaczy niecnych grzechów krocie.
Nieraz pogrążona w plugastwach i błocie,
coraz niżej pada i z losem się droczy.

autor

australijka

Napisany: 2014-02-10 Dodano: 2014-02-10 09:59:41

Ten wiersz przeczytano 1783 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie