wakacje

(moja pierwsza zachwila - ze szkolnego zeszytu sprzed poł wieku)

a stareńki dąb szumi
zapomniany w zdziczałym parku
za wysokim murem rzucającym cień okrągły
tu pomnikiem przyrody tafla wody i skrawek nieba
i drzewo usychajace w splątanym zielskiem gąszczu
o! widzę pęd młody na niknącej ścieżce
skrzydła unoszą mnie w obłoki, jak stada mew mknące w słońce
muzyka? skąd ona? - piękna, mocarna
to radość z duszy mojej

autor

szadunka

Dodano: 2020-07-31 10:06:38

Ten wiersz przeczytano 889 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie