Walka

"Dla tych co się nie podają"

Me życie jest walką umysłu i duszy
ze światem złym gnijącym w katuszy,
ze światem tak czarnym jak węgielny kamień,
ze światem umarłym który nie powstanie.
Mój umysł wciąż wspiera mą dusze me serce
by się nie ulękły życia w rozterce,
by się nie ulękły zła otaczającego
i walczyły z nim aż do upadłego.
Ma dusza splamiona po latach tej walki,
me serce pęknięte jak z choinki bańki,
mój umysł zmęczony czy podała więcej
tego nie wiem,
ale będę walczył jeszcze silniej prędzej
nie poddam się łatwo chociaż w końcu przegram,
nie oddam mej duszy za kawałek chleba.
Przegrając wygram ,ponieważ próbowałem,
przynajmniej walczyłem i się nie podałem.

autor

HaB

Dodano: 2006-05-29 13:01:07

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie