Warnijo I Mazury
Gwarą warmińską. I przekład.
Warnijo i Mazury to nie je jeno.
Łu noju Matulko Śwańto i kapelki z
czerwónych cegłów
U niych tlo krzyże kele drogów.
My sówamy papsiyżoki, łóni śó luteroki.
Na Trzy Króle Ópa pośwancił kropsidło i
bzioły kredó, a potam napsisał jam na
dżwiyrze.
Żywam tyż dał.
Zwónuszki zwóniu, siułka kolanda
bandzie.
Bzioły deka, krzyżyk, dwa lichtorze i
zapólone śwyczki
Siytóm cudów, ten cias w tam cias.
Am tajskno Boże, bo tero jenoż cołkam
jenakszo.
Taky Warniji uż nie ma.
Warmia i Mazury to nie to samo.
Nasza Mateńka Najświętsza i kapliczki
czerwone przy drodze,
u nich tylko krzyże.
My jesteśmy katolikami, Mazurzy to
luteranie.
Na święto Trzech Króli Dziadek poświęcił
kadzidło i kredę.
Potem na drzwiach inicjały napisał,
zwierzętom też dał.
Siedem cudów w ten czas, ten czas.
Nie dzwonią dzwoneczki, jest cisza.
Krzyź, dwa lichtarze i zapalone świeczki na
śnieżnym obrusie.
Tego co było już nie ma, jest inne.
Tęskno mi Boże.
Komentarze (47)
Piękny wiersz i tradycja. Aniutku pozdrawiam cieplutko
:)
Przepiękny wiersz!Przyjemnością
przeczytałam...Pozdrawiam :)
kiedyś tak- większość to byli luteranie.
Dziś to się ma trochę inaczej- to już mniejszość.
Dziękuję bardzo Wszystkim.
Z ciekawością przeczytałam obydwie wersje.
Tak, zawsze z sentymentem wracamy do przeszłości.
Zastanawiam się Anno nad tym, co napisałaś - czy
wszyscy Mazurzy to luteranie?
Serdecznie Cię pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego
na ten Nowy Rok :)
Przyjemnością przeczytałam
Pozdrawiam :)
Bogactwo pięknych słów:)
Dziękuję pięknie.
Ciepło, bardzo ładnie, tęsknie. "Tego co było już nie
ma, jest inne.
Tęskno mi Boże."
Pozdrawiam serdecznie Anno:)
Wszystko się zmienia i wiele odchodzi, w tym wiele
tradycji, jako już archaiczne.
Pozdrawiam pięknie Aniu ;-)
Z szacunkiem i uznaniem dla wiary Twoich przodków i
Tobie Annno. Też pamiętam jak moja Mama pisała kredą
na drzwiach na Trzech Króli...Wszystko kochana minęło
i czasami tylko żal...Zdrowia, wszystkiego co dobre i
piękne na cały Nowy Rok Tobie i Twoim bliskim.
Można się zaczytać...
Przepiękny wiersz!
To prawda, że wszystko, co nam znane powoli
odchodzi... i tęsknimy za
tym, co było.
Ważne, że Ci, którzy odeszli zrobili swoje...
Wzruszyłaś i to bardzo...
Serdecznie Cię pozdrawiam
Dziękuję Wam.
Pięknie i tęsknie napisane.
Wszystkiego dobrego w Nowym Roku!
Dołączam do czytelników, którym wiersz spodobał się w
treści i formie. Tym razem zrozumiałam prawie całą
wersję gwarową. Pomyślności w nowym 2024 ROKU Anno:)
Dziękuję