Warto odejśc za niego??

Powiedzcie szczerze kto nie próbował??
Kto przed próbą samobójstwa się dobrze schował??
Czy wśród nas jest osoba taka,
co nie chciała odebrać sobie życia za chłopaka??
Czy jest ktoś, kto bardzo kochał,
ale po jego stracie nawet nie szlochał??

Jeśli tak, to ja w to nie wierzę,
nic nie pomoże, nawet podpis na papierze,
bo jeśli kochać to bez granic.
Albo jestem z nim, albo jestem skazana na nic.

Za każdym razem gdy się z nim rozstałam,
to sobie życie odebrac chciałam,
ale nigdy mi nie wychodziło,
bo coś zza światów mi po cichu mówiło,
że warto czekać, że ułoży się wszystko,
że za jakiś czas znowu będę miała go blisko.

I tak było, to tradycją się stało.
Najpierw się rozstaliśmy, a potem to wracało.
Wyobraźcie sobie, co ja musiałam mieć w głowie,
że za każdym razem chciałam odebrać zycie sobie.
Byłam już blisko, tak blisko końca.
Zamiast żółtego, widziałam czarny promień słońca.
Czułam jak moje ciało się przenosiło
tam, gdzie nigdy dobra nie było.
Ale w ostatniej chwili coś mnie powstrzymywało,
coś mi życie znowu oddać chciało.

Ja je brałam, choć pewna nie byłam,
bo w lepsze jutro już nie wierzyłam.
Z czasem wszystko się ułożyło,
to, co było przeszłością w teraźniejszość się zmieniło.

Teraz żałuję, że nadal tu jestem,
ciągle się męczę z tym okrutnym gestem.
Przez tego chłopaka tracę rozum cały.
Przegapiłam wszsytko, nie zauważyłam jaki świat jest doskonały.

W tym momencie wyjścia mam dwa przed sobą:
1. Skończyć z nim na zawsze,
zacząć żyć na nowo
2. Zostawić wszsytko co miałam
i iść tam, gdzie od dawna iśc chciałam.

Bardziej mnie ciągnie do tego drugiego,
bo trochę wątpię w działanie pierwszego.

Żyć, albo nie żyć... Oto jest pytanie.

autor

3MiLkA

Napisany: 2005-01-14 Dodano: 2005-01-14 19:33:04

Ten wiersz przeczytano 562 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie