Wciąż, gdzieś daleko.......

Zaciska ręce na kubku gorącej herbaty,
Co chwilę wzrokiem wędruje za okno,
Nasłuchuje, analizując każdy szmer, każdy krok.
Wiem, że jest daleko...
W myślach przemierza śniegi Narwiku,
Gorace afrykańskie piaski pod Tobrukiem.
Czasem zrywa sie, gdy głowę mu przeszywa,
Kanonada salw egzekucyjnych.
W każdej chwili jest gotowy,
Zerwać sie i iść tak jak wtedy.
Bez wielkich słów, bez romantycznego uniesienia,
Stanąć do bezkompromisowej walki.
Życie go nie zabiło.
Połamało jego ciało na drobne kawałki,
Które z biegiem lat, zrosły się i stwardniały.
Okaleczyło jego dusze.
Przed oczami ma wciąż wojny arenę.
Nigdy nie znajdzie miejsca w którym,
Mógłby sie czuć wolnym człowiekiem.

autor

aśka

Napisany: 2005-12-05 Dodano: 2005-12-05 22:49:33

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie