Wciąż mam w pamięci
Wciąż mam w pamięci ranek sierpniowy,
park jeszcze drzemał w zaciszu tonów,
młoda, beztroska, z duszą na dłoni
biegłam wiatrowi dotrzymać kroku.
Zieleń iskrzyła perłami rosy,
kos serenadą rozgrzewał serce,
nagle zza świerków spojrzeniem modrym
objąłeś kibić – jęknęłam dreszczem
nader przyjemnym, jak się zdawało
i pragnąć wzroku nie mogłam przestać,
bo ciągle wtedy było mi mało,
więc w tamtą stronę leciutko biegłam.
I dłonie w dłoniach znalazły radość,
a usta ustom szeptały jeszcze,
trudno wyrazić, bo strofą żadną
nie namaluję, kim dla mnie jesteś.
autor
magda*
Dodano: 2014-02-13 17:26:36
Ten wiersz przeczytano 1211 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Ślicznie Magdo.Miłego wieczoru.
Piękny romantyczny wiersz o miłości.Zgadzam się z
zakończeniem,że trudno strofami wyrazić jej siłę,choć
Autorce się to w dużej mierze udało
Pozdrawiam serdecznie
Wszystko pięknie, żywo i obrazowo,
ładnie. Piekna puenta.:)
Cudownie, romantycznie o pięknej miłości.
Pozdrawiam
kochaj, a też będziesz kochana
i spędzać wspólnie życia czas,
bo miłość, ta miłość wspaniała,
jest w was
Pozdrawiam serdecznie
Byłeś, jesteś, będziesz... A kim ? Tego żadne słowa
nie wyrażą :) Piękne, wciąż żywe wspomnienia i ciepłe
wyznanie wierszem.
Pozdrawiam :)
Witaj Magdo. U Ciebie, jak zawsze romantycznie. Nie
wiem, czy mogę:-) . Wciąż masz w pamięci, czyli to
miłe wspomnienia. Może - trudno wyrazić, tą strofą
starą. Przepraszam, jeżeli coś nie tak napisałam.
Pozdrawiam serdecznie
Piękny wiersz, z jeszcze pięknejszym zakończeniem.
Pozdrawiam :)
Czytajac wstrzasnal mna dreszcz!jak pieknie
wspominasz!!!!!!!!