Wczoraj umarła mi ciocia
Z krainy Cervantesa
Ciotki mi umierają
jedna po drugiej
a i w moich rocznikach
śmierć za bardzo przebiera
na cmentarzu mi miejsca
mąż uczciwie pilnuje
mogę już się spokojnie
na tamten świat wybierać.
Właściwie to zamknęłam
to co zamknąć miałam
i to co miałam rozdać
już wszystko rozdałam
dzieci też są na swoim
mają własne życie
i żeby im ciężarem nie być
marzę skrycie
znajomych na cmentarzu
więcej niż na Facebooku
tu przybywa ich ciągle
tam ubywa co roku.
Czas już wracać do swoich
bo jeszcze nie daj Boże
między obcymi umrę
i jednak w cudzej ziemi
na zawsze głowę złożę
i nikt tu nie odwiedzi
ni świeczki nie zapali
tutaj to są dwa światy
umarli z umarłymi
a żywi znów z żywymi
i przepaść między nimi.
Komentarze (18)
Moich znajomych też już wielu nie żyje i jest to
smutne.
Podobny wiersz do mojego -'WSPOMNIENIA' JA TEŻ
UREGULOWANE MAM WSZYSTKIE SPRAWY A ZWŁASZCza duchowe,
bo nigdy nie wiadomoo kiedy przyjdzie odejść a chcę
wrócić. Gratuluję rozsądku.
Jeszcze się nie wybieraj na tamten świat.
Taka kolej rzeczy ( ale ciotka- to o jedno pokolenie
bliżej śmierci)