We dwoje
https://www.youtube.com/watch?v=ksLQ8bDhB24
Świty smutnieją listopadem
deszcz razem z wiatrem gra ballady
drzewom porwały się sukienki
na liściach został nalot rdzawy
ty rozbłękitniasz wtedy sepię
gładzisz uśmiechem ciepło czule
białoliliowy dotyk maja
rozgania myśli szarobure
ach jak cudownie tak we dwoje
nawet gdy jesień srebrzy włosy
niczym różowych płatków dotyk
spójrz - nasza miłość się stokroci
autor
Roma
Dodano: 2018-11-06 10:08:03
Ten wiersz przeczytano 5504 razy
Oddanych głosów: 77
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (115)
Romko gdzie jesteś? Wracaj!!
Dobrej niedzieli:))))
Miłość potrafi się potęgować. Piękny wiersz.
Pozdrawiam. :)
... myślę, co u Ciebie i szanuję to milczenie, ale
czekam - żeby nie było... :)
To jest dowód na to, że miłość jest mimo wszystko,
nieważne, co się dzieje i jak wygląda świat.
Wspaniały wiersz, oby nić miłości się
nie urwała i wiecznie trwała. Pozdrawiam
Obudź się.
Nawiązując do słów niezgodnej zapraszam ciebie na
promocję moich wierszy. Czytanie jest zupełnie
bezpłatne. :)
I pozdrawiam najserdeczniej.
...nie jedna taka persona na beju; tylko się nie
promuje ...ale jedna z tych, które na taką promocję
zasługują, nie klaskaniem i gładzeniem innych, tylko
własnym piórem...
pozdrawiam:))
Fakt, Roma cudownie pisze.
dzisiaj przeglądając wiersze znalazłem Twoje cudo.
Pozdrawiam gorąco
Ja jestem wierny Romo jak kot. Ale rozwijam się. :)
Ślę moc serdeczności.
Zaglądam do Ciebie, bom wierna jak pies. Wiedz, że
myślę i tęsknię...
Niech choroba ani pomór
nie rozłączą nas z tą Romą,
która tak przepięknie pisze.
Ja z tęsknoty ledwo dyszę.
z przyjemnością:) pozdrawiam Roma i nie leń się