We dwoje

Skoro miłość się stokroci, to wylewa się już z dzbana.
Mogę podstawić kubek? ;)
Najpiękniejsze są wiersze o miłości i Twój też.
Ślę moc serdeczności Romo. :)

Śliczny. Rozśpiewałaś mnie. (Śpiewałem na melodię
"Wsiąść do pociągu byle jakiego".

Dziękuję serdecznie za przeczytanie wierszyka i miłe
komentarze.

* Arku, nie żartuj sobie ze "starszej pani", nie
czepiasz się, a zazdrosny nie masz o co być, moje
wierszyczki, bledną przy Twojej Poezji:-)

Śliczny ciepły mimo że listopadem otoczony :) moc
pozdrowień

czepiam się, oczywiście z zazdrości. :):)

a może się czepiam? :):)

Liryka totalna!
Gratuluję :)

czyta się z wielką przyjemnością. Twoja liryka o
porwanych sukienkach i miłości, która się stokroci, to
właśnie magia poezji.
jedna uwaga odnośnie pierwszego wersu:
"Świty smutnieją listopadem" - ja wiem, że w wierszu
nie wszystko musi być super poprawne, ale ten wers
trochę kuleje:
"Świty smutnieją w listopadzie" lub
"Listopadem smutnieją świty"

Pozdrawiam i jeszcze raz gratuluję wiersza :):)

Dobrze ze się stokroci...bardzo na TAK!

piękny wiersz Romeczko :)
jesień się złoci,
srebrzą się włosy
miłość się stokroci
a ja ślę serdeczności

Pięknie.
Chwyta za serce.
Pozdrawiam serdecznie:)

ach jak cudownie jesienią iść we dwoje gdy szczęście
promienieje, pięknie, optymistycznie Romeczko :)

https://www.youtube.com/watch?v=13MHvvplSDk
"Kobieta jest jak liść mięty: Im więcej się go
ugniata, tym bardziej pachnie." - zasłyszane.
Pozdrawiam Romeczko, słowem jesiennie i pięknie.

O, jaką piekną nutką zagrałaś tymi strofami.
Taki wiersz rozjaśni każdy pochmurny dzień.
Serdeczności.

I jaka ona piękna gdy się stokroci-aż cieplutko się
robi.Pozdrawiam Romo.