We śnie

Dziękuje wszystkim za tak ogromną ilośc głosów, nawet marzeniami nie ogarniałem takiego zainteresowania moim pisaniem, dziekuje i wielki pokłon, również dziękuje Alindo Tobie za "100 pytań do..." Myśle jednak, ze do poety mi daleko może jestem na etapie( jak to ktoś określił) 15-letniego Mickiewicza, myslę jednak, ze takie porównanie też jest aż nadto wybiegajace poza prawdę, ale chciałbym kiedyś tam.... pisać tak jak 15-letni wieszcz... moje wiersze są tylko jakimś głosem duszy, serca czasami może i zgrabnie ubranym w słowa tęsknoty, marzenia i niedoścignienia mojego ja... i bardzo ważna sprawa, otóż cenne dla mnie jest jeśli mnie przeczyta choćby jedna osoba i odnajdzie w moich wierszach małą cząstkę siebie, nie pisze dla poklasku tym bardziej dla mnie szok, ze wiersze moje są na "liscie top"...Jeszcze raz sercem dziękuje Piotrek

Gdy ja przerzucałem rumowisko moich snów
nadczuły czas wykarmił łzami kochane troski
kiedy oczy wbijam w firmament pełen chmur
on w nieboskłonie rzeźbił pomniki z tęsknoty

Póki niebo jest daleko Ty wekslujesz we śnie
szepty mojej modlitwy do arkadii niesie wiatr
w skrzydłach anioł nie pierwszą suszy już łzę
i zanim zaschnie następna zwilża moją twarz

Każdą nocą gdy pod powieki wkradał się sen
byłaś tam ze mną aby słabość moją pokonać
i gdy poczułem strach przed kolejnym dniem
padałem bez tchu, a Ty otulałaś w ramionach

We śnie dawałaś ciepło lecz słońce spaliło je
odchodząc znaczyłaś gwiazdom miłości szlak
kiedy mojemu sercu przywracałaś życia sens
uciekający sen zostawił niedokończoną baśń

autor

Patryk-Piotr

Dodano: 2007-01-11 00:35:21

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie