Wędrówka

W szarości drętwej - głębia
Wysnuta z kulistych obłoków wiary,
Metafizyczna przestrzeń napięta
Lecąca poprzez krainy i światy.

Mija i życie jasne i śmierć trupią
Okrąża całą orbitę trwającą.
Znać ją po tym,że inni nic nie mówią
Jedynie patrzą na nią - w mroku tonącą.

Wieczny wędrowiec
Co zagrzać miejsca nigdzie nie może,
Jej to rola gnać, sam powiedz!
...Będzie już tylko gorzej.

autor

first to fight

Dodano: 2007-02-25 14:29:25

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie