Wehikuł czasu
krętymi uliczkami
pejzażem nocy
błądziłem jak ślepiec
uparty i hardy
bez korony
i bez korzeni
chciałbym wrosnąć
szarą grudką
w ten kawałek ziemi
doczekać świtu
na schodach własnych ułomności
choćby z duszą na ramieniu
Kołobrzeg
14.11.2010
autor
maltech
Dodano: 2010-11-14 08:45:38
Ten wiersz przeczytano 1467 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Bardzo ciekawa miniaturka, a wehikuł czasu i tak
kojarzy się z czymś nieosiągalnym, dlaczego jednak nie
pomarzyć o czymś takim? Miałem w planie Kołobrzeg, ale
mi nie wychodzi, za wiele nowego po drodze. Planuje w
przyszłym sezonie na dwa tyg...powodzenia
"wzrosnąć
szarą grudką
w ten kawałek ziemi
doczekać świtu" miniatura, bardzo bliska mojemu sercu
:-) ( czy naprawdę chodzi o słowo "wzrosnąć"? a nie
"wrosnąć"?) pozdrawiam serdecznie :-)