Wena

Siedzę sobie, w głowie pustka,
Myśli sączą się leniwie,
W kroplę zamieniając parę,
Parę słów oczami widzę,
Chociaż te zamknięte, ale...
Nie przeszkadza mi to wcale,
Widzieć kształt, sensu istotę,
Poczuć zapach, smak i dotyk.

Myśli płyną szybciej nieco,
Żłobiąc wzory w twardej skale,
Jak kamienie strumień gładzi,
Piasku ziarnka przewracając,
Energicznie płynie dalej,
Ciągnąc za sobą zuchwale,
Pamięć w skałach wyrzeźbionych,
Myśli wolnej co symbolem,
W każdym miejscu zawsze będą,
Zawsze gdy otworzysz oczy,
Przypomnieniem Tobie będą.

Cezary Barcyk

autor

Cezary Barcyk

Napisany: 2006-08-20 Dodano: 2007-11-10 12:54:19

Ten wiersz przeczytano 336 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie