Wena anielska

Gdy pisze o mojej wenie
W mojej duszy odzywa się cierpienie
Że ta wena nie osiągalna jest
Ale zaraz humorek lepszy się staje
Gdy nowy wiersz pod jej natchnieniem powstaje
Czasem o mojej muzie w nim mowa jest
Czasem tematem staje się inna rzecz
To zależne wszystko od aniołka staje się
Bo to on we mnie natchnienie swe tchnie
Wtedy powstaje poezja moja dziwna
Piszą ją moje palce jak dziecina naiwna
W mojej głowie powstają wersów tysiące
Ale to może być bardzo mylące
Bo nie zawsze, co pomyśli głowa
Można napisać – przyodziać w słowa
Niestety moja wena anielska
Nie zawsze gości na dnie mego serca
Niekiedy ulatuje daleko
Powracając do mnie z nową natchnień rzeką.

Kasia

autor

Madzia&Kasia

Napisany: 2005-01-18 Dodano: 2005-02-20 12:06:30

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie