Weź sobie do serca
"Weź sobie do serca".
30.05.2018r. środa 22:38:00
Weź sobie so serca
To, co na Ziemi,
Bo tym gestem pozbawisz złudzeń
Tych, którzy dążą do niezgody.
Ważne, że jesteśmy
I, że wspinamy się na wysokość,
W stronę Boga,
Bo to przecież prawdziwa radość.
Gdzieś między sprawiedliwością, a
miłością
Jest inna opcja, która po prostu,
Która nie pozwala zapomnieć
I tam, gdzie pole do popisu tam Miłość.
Mówią, że nic nie trwa wiecznie,
A jak jest z prawdziwą Miłością?
Decyzje trzeba podejmować zawsze
odważnie,
Ale najważniejszy jest trwały i silny
fundament.
Lubię wam pokazać prywatność swych
głupstw,
Więc może i spełnią się wasze postulaty,
Które są na pewno wymierzone w oczy,
Które patrzą jak powrócić nie strzynając
wojny.
Dawne ślady, dawne dni i sytuacje,
To wszystko płonie w ogniu
I we śnie, bo jak narkotyk
Pojawiają się drzewa z kosmosu.
Nie byłbym sobą, gdybym nie wspomniał
O skale z kosmosu, która koziołkuje,
A przeciętny człowiek o tym nie wie,
Bo go nie interesują takie sprawy.
Ona może powie nie dam całować się,
Ale jednocześnie prosi o ogień,
A historia prawdziwa to
I zabiera nas w rejs, który pozostanie w
sercu.
Miło, że jesteście, zapraszam ponownie :)
Komentarze (9)
zawsze chętnie do ciebie wpadnę
Dziś u ciebie refleksyjnie.Pozdrawiam.
Bardzo ciekawie i refleksyjnie o prawdziwym życiu i
jego dylematach.
Pozdrawiam serdecznie.
dyskurs filozoficzno-religijny
Ciekawa refleksja życiowa w pamięć zapadająca.
Pozdrawiam Amor 1988.
Podoba sie refleksja
Pozdrawiam serdecznie Amorku :)
Miłego popołudnia :)
Witaj,
sprawdź 5-tą strofkę, 1-wszy wers - literówka.
Mam nadzieję, że sam respektujesz te zalecenia...
Miłego wieczoru.
Pozdrawiam.
Ciekawa refleksja o naszym życiu, w gruncie rzeczy,
jak ten kosmiczny kamyczek jesteśmy
pyłkiem którego za chwilę nie będzie.
Mam nadzieję Amorku, że wybierasz się na procesję?
Miłego świątecznego dnia.
Udany wiersz pozdrawiam