wiara
modlę się do białej brzozy
ofiarowuję łzy miłości
spękanej ziemi
składam dłonie
przed kulawym psem
tam jest bóg
pragnę klęknąć
przed człowiekiem
tam powinien być bóg
autor
dawna dziewczyna
Dodano: 2007-11-28 00:26:49
Ten wiersz przeczytano 422 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
jeśli jest prawdą, że jesteśmy stworzeni na Jego
podobieństwo, to może niesłusznie przypisujemy Mu
dobroć i miłosierdzie? czasem myślę, że człowiek jest
pomyłką Boga, zrodził się na zgubę wszelkiego innego
stworzenia, więc nie jest też chyba nieomylny- Bóg
oczywiście...
wiersz bardzo dobry... teraz myślę.
W otaczającej nas przyrodzie łatwo dojrzeć Boga a w
człowieku...czasem potrzeba na to wielkiej wiary